kanter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her gece,
yalnızlık, sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynuna,
olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık herşeye,
anneni daha sık anımsıyor hatta anlıyorsan,
kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış,
kendini kimsesiz,
ve erken unutulmuş hissediyorsan;
İÇİNDEKİ ÇOCUĞA SARIL,
SANA İNSANI ANLATIR...
eller günahkar,
diller günahkar,
bir çağ yangını bu bütün dünya günahkar.
masum değiliz
hiç birimiz...
sezen aksu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder