neden bizim kuşaktan pek sanatçı çıkmaz

İlkokul beşinci sınıftayım, resim dersimize müdür giriyor, Allah gibi korkuyoruz adamdan, esasında bu tabiri hiç sevmem “Allahtan korkmak” nedendir? neden korkuyoruz biz Allahtan? dedim hep, kuranda bir ayette “Allah her daim affedicidir ”cümlesini okuyunca anladım, korkmak gerekmiyor onu anlamak gerek ve içinden geliyorsa sevmektir yapmamız gereken…zaten kimse korktuğu için samimi bir şey yapmaz; mesela saygı göstermek zorunda kaldığımız kimseyi gerçekten sevmeyiz ki; o saygıyı gerçekten hak eden biri değilse…
Resim konumuz cumhuriyet bayramı, herkes üç aşağı beş yukarı aynı resmi yaptı; bir caddede resmi geçit yapan “cin ali” insanlar, ve yol kenarında geçidi seyreden “cin ali” kalabalıklar. Ben değişik bir şey yapmak istedim. Cumhuriyetin kutlandığı değil kurulduğu yıllara gittim, kurulmadan az önce yaşanan acılara ve destanlara değindim, bir yanardağ yaptım, krater ağzını kırmızıya boyadım ve içine ay yıldız yansıttım, çevresine de kurtuluş savaşında savaştığımız ülkelerin haritalarını çizdim Yunanistan, İngiltere, Fransa, İtalya vesaire, ve içlerini bayraklarının rengine boyadım. Sonra krater ağzından lavlar fırlattım o ülkelere…
Müdür geldi resmime baktı “bu ne yahuuu biz ne ödev veriyoruz sen ne yapıyorsun” dedi
Belki çok alakalı değildi konuyla belki müdürün anlayamayacağı ve bir ilkokul öğrencisine göre fazla derin bir resimdi…
Sonuç ; ben 5 üzerinden 4 aldım zaten iyi resme 5, kötü olanlara dört verirlerdi not olarak.
Belki ben ressam olmayacaktım ama kim bilir kaç müdür resim dersine girip kaç ressam olacak çocuğun şevkini kırmıştır böyle bilinmez…