dost ve dostluk dediğimiz, çokluk ruhlarımızın beraber olmasını sağlayan bir rastlantı...yada zorunlulukla edindiğimiz ilintiler, yakınlıklardır...

öyle dostluklarım olduki, ruhlarımız o kadar derinden uyuşmuş ve kaynaşmıştı ki,onları birleştiren dikişi silip süpürmüş ve artık görünmez yapmıştı... o beni bilirdi, bende onu...

ruhlarımız o kadar sıkı bir beraberlikle yürüdü ve en mahrem yerlerine doğru açıldı ki,ben ona kendimden daha çok güvenir olmuştum.

biz herşeyde birbirimizin yarısydık,
şimdi kendimi onun payını çalar gibi yaşıyorum...