tek kolu olmayan özürlü bir insan anlatıyor;
kolumu kaybettikten sonra çok üzüldüm. dünya bana dar geliyordu uzun süre evden dışarı çıkamadım. sonunda bir gün galata köprüsüne gittim balık tutamayacaktım artık ama en azından balık tutanları seyrederdim dedim. hüzünle imrenerek balıkçıları seyrettim ve sonra ilerde birini gördüm iki koluda omuzdan kesik olan bir özürlüydü ama çok neşeliydi sağa sola sataşıp şakalar yapıyo duvara sürtünüyo gülüyo çığlıklar atıyor. yavaş adımlarla ona yaklaştım ve sordum; nedir bunun sırrı nasıl böyle yaşama sevinci dolusun bana bi anlat yerinde duramıyorsun?
cevap verdi; abi kıçım kaşınıyo beee :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder