bizim küçüklüğümüzün en popüler oyunlarından biriydi çember çevirmek, çemberi olmayan kamyoncu çocukları eski kamyon lastiği çevirirlerdi (ki iç lastiğini yani şambrelide şişirip denizde can simidi olarak kullanırlardı) tabii o yıllarda bilgisayar yok, tv tek kanal, oyuncaklar çeşitsiz ve pahalı dolayısıyla çocuklar sokaklarda kendilerine böyle eğlenceler icadediyorlardı. belkide o yıllarda çember çevirmekten zevk almayan tek çocuk benimdir ama çenberini kaybeden dayısı tarafından onu çalmakla suçlanıp dövülen tek çocukta ben olmalıyım ( ki dayım benden 3 yaş büyüktür, ve bir hafta sonra çenberi saklayanın kuzenim çağlar olduğu ortaya çıktı, dayım onunda çember çevirmesine izin vermemiş o da kızmış saklamış ama dayağı ben yedim naaaaaber :(
ne diyordum çember çevirmeyi sevmeyen tek çocuk bendim ya, babası kamyoncu olan arkadaşım bir gün geldi eski lastiği bana doğru yuvarladı ve al biraz da sen çevir dedi. ben ilgilenmedim ısrar etti, hatır için aldım çevirmeye başladım, mahallenin bir ucundan bir ucuna lastiği elimle çevire çevire götürdüm ve geliyordum ve lastiğe refakat etmek bana hiç zevk vermiyordu, bir ara ayağım takıldı ve lastiğin üzerine doğru düştüm ve lastkle beraber bir tam tur döndüm sonra ayağa kalktım lastiği getirdim herkes gülmekten kırılıyor laz bir arkadaş ula ne ettün öyle lastikle döndün durdun da ha haha ha,
benim cevap: oğlum lastik çevirmek hiç zevkli değildi bende dönüşün bir parçası olunca daha zevkli oldu da...
gerçekten bak daha zevkliydi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder