12 mart darbesinin yıldönümünde tv lerde tartışma programlarının konusu da 12 mart muhtırasıydı... trajikomik olan şu: herkes bir darbenin kulbundan tutmuş senin darben kötüydü benimki meşruydu, seninki tukaka benimki olmalıydı mutlaka diyorlar... sene 2010 hala keser gibi kendimize yontuyoruz herşeyi... 3 sizden 3 bizden diyorlar, halbuki gün 6 sı da bizdendi deme zamanı... 7 tipli genci hep anarken 5 ümraniyeli genci unutmama zamanı...mumcu gibi aydınlar katledildi derken hablemitoğlu insan evladı değilmiydi deme zamanı... necip fazıl kısakürek şiirine siyaset bulaştırınca şairlikten çıktı derken, nazımın bulaştırdığı siyasetide görme zamanı...
gün çuvaldızını başkasına batırmadan iğneyi kendine batırma zamanı...
Son ders notları:
-Biz bu halk için çatıştık, devrim yapacaktık onlar için… Uğraştık, çatıştık her şeyimizi feda ederek çatıştık. Kafamıza sıkacaklardı zor kaçtık… Sonra biz sıktık başkalarının kafasına, bazıları kaçamadı…
Bir gün babam hastalandı, hiçbir hastane kabul etmedi, hastaneler arası dolaşırken öldü adamcağız… Devrimmiş… Kimin için ulan bu devrim? Bu babama bakmayan doktorlar için mi? Kapıdan içeri almayan hasta bakıcı için mi? O gün orada büyüdüm ben… paran olmayınca minibüse bile binemiyorsun neyin devrimini yapacaksın… Paramı kazanayım dedim önce, sonra paylaşırım dedim de… kazandım parayı ve anladım başkasının parasını paylaşalım eşit bölüşelim demek güzelde, devrimcilik bu ya eşit paylaşım… ama paylaşılacak olan para seninki olunca iş değişiyor. “ne paylaşacam ulan diyorsun” siz benim kurşun yaramı paylaştınız mı? Ben onun gözlerinin içine bakıp kafasına sıkarken nerdeydiniz? Vicdanımın yükünü paylaştınız mı? Ben her sabah erkenden kalkıp işe giderken siz osura osura uyuyordunuz ne paylaşacam ulan…
-kendine güzel kılıf hazırlamışsın…
-insana insanlardan nefret etmeyi öğretiyor hayat…bize dönek diyorsunuz oysa biz dosdoğru yürüdük yol buraya çıktı…biz seninle ekmek ısıtıp yedik lan, nasıl dönek dersin?
-evet kendi ekmeğimizi yedik, sen şimdi memleketi satanlarla bir olup yetimin ekmeğini yiyorsun…
-adamları astılar beeee… daha 22 yaşındalardı… çocuktular ve çocukluktu belki yaptıkları…ne bekliyordun 22 yaşında çocuklara kahraman dedik arkalarından yürüdük…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder