düşene bir tebessüm de benden :)

bu sabah otobüsteyim yol alıyoruz,
(toplu halde)+(toplu taşımacılık ya :)
en arka koltukta oturmuşum camdan dışarıyı seğediyorum;
bir durakta durduk, durakta bekleyen kadınlardan biri
otobüse doğru harekete geçti
hani küçük dağları ben yarattım edasıyla yürüyen
kadınlar varya onlardan biri,
ancak bunun suratında
"ben çok güzelim bana bakmakta haklısınız" ifadeside var.
tam otobüse binecekken yüksek topuklar yüzünden ayağı burkuldu
ve düştü,
esasında düşene gülünmesinden nefret ederim;
özellikle düşen bensem :)
ama benim dudağımın kenarına takılan tebessümün sebebi başka;
kadının sahte sebeplerle takındığı kibirli edasının bozulması...
öyleki otobüse bindiğinde yürüyüşü bile değişmişti
herkezin suratındaki gülümseme ifadesini görmemek için
başını eğmişti ve ellerini neresine koyacağını şaşırmıştı,
bir boş koltuğa oturup sadece dışarıyı seğretmeye başladı.
yarım saatlik yoldan sonra yerinden kalktı
düşüşünü unutmuş görünüyordu
çünkü yine o eski leydi diana yürüyüşünü takındı
ve alp'in olayı burada devreye girdi
onun o yürüyüşünü bozma zamanıydı :)kötüyüm ben kötüyüm kötüyüm...
tam inerken " hanımefendi dikkat edin yine düşmeyim" dedim
ve otobüstekiler artık daha fazla tutamadılar kendilerini :)