10 Temmuz 2007 Salı

michoya mektuplar...


olmuyor... olmuyor işte...
kabuletmiyor bünyem...
onların kurallarına göre oynayamıyorum oyunu... biraz gayret gösterip kendimi zorluyorum, midem bulanıyor, bedenimden iğreniyorum, bedeni terketmek istiyorum o da olmuyor kendime anlatamıyorum, açıklayamıyorum olanları...
yok yok kötülük yapmak bile bi meziyet
ben onu bile beceremiyorum...

4 yorum:

deniz dedi ki...

kötülük yapmak sana yakışmaz zaten ama anlıyorum seni, seninde değin gibi lafla rencide olmayınca bazıları, başka yöntemle anlatmak lazım ama oda onlara benzemek olmazmı. ne bilim ben sen daha iyi bilirsin bunu.

burcu ç.kaya dedi ki...

hep böyle kal nooolur, başkalarına benzeme :)

tacettin dedi ki...

babaaaa o resimdeki çıplak adam senmisin yaaa, hani şerefsizler ordusuna karşı tek başına hesabııııı...

gözde dedi ki...

.....ne geçmişte ne gelecekte aranacak bir ödül veya acı yok, ben şimdi bu derse çalışıyorum....kaptanımın yazdıkları zihni yavaşlatmanın, anda varolmanın güzel bir yolu...orda teneke belki altın...