dörtnala gelip uzak asyadan,
akdenize bi kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim.
bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benzeyen bu toprak
bu cehennem, bu cennet bizim.
kapansın el kapıları, bir daha açılmasın
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu davet bizim.
yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşcesine
bu hasret bizim...
nazım hikmet ran
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder