25 Ekim 2007 Perşembe

yine olan çocuklara oluyor...

sadece bir jenerasyonu savaşla tanıştırmadan hatta savaş kelimesini öğretmeden büyütebilirsek belki düzelir dünya... ama tüm çocuklar savaşın bir ucundan tutuyor hatta bizzat içine sokuyoruz onları, en çok onlara zarar veriyor aslında savaş.

ben daha üç buçuk yaşımdaydın, tanıştım; bir yokuşun tam ortasındaydım, yukardan kurşun yağıyordu üstüme, çünkü siper etmişti bir adam üç buçuk yaşındaki bir çocuğu kendine... o zaman sağ sol diye böldüler bizi vuruştuk, az önce laik, dinci diye bölmeye çalıştılar az daha bölünüyorduk, şimdi türk,kürt diyorlar, bölünmeyelim arkadaşlar. bakın türk ve kürt kelimeleri aynı harflerden oluşuyor; "t" yi sona al"k" başa gelsin oldu kürt bu kadar içiçeyiz bu kadar yakınız aslında...

tamam pkk ile ve ona destek olan herkez ve herşeyle sonuna kadar ne yapılması gerekiyorsa yapalım ben varım en önde koşarım; ama her kürt pkk lı değil ona göre davranalım...

biz bölünerek çoğalan tek hücreli canlı değiliz, bölünmek bize her zaman felaket getirdi. bakın şimdi herkez bir oldu birlik oldu. sağ,sol, laik, antilaik,vesaire herkezin elinde türk bayrağı dilinde aynı söz şehitler ölmez vatan bölünmez, benide askere alın... çok güzel işte birlik bu tek ses olmak bu, millet olmak bu ama esasında bu birliğimizi hiç bozmasak sadece kriz anlarında birleşip sonra ayrılmasak zaten bütün bunlar başımıza gelmeyecek...

bu arada, her şeyi ne çabuk unutuyoruz...sekiz askerimiz rehin. pkk'nın elinden almak için hiç bir şey yapmıyoruz.unuttuk onları çoktan. israil iki askeri için lübnanı yerle bir etti, daha geçen sene oldu bu, kimse sesini çıkarmadı, biz ne bekliyoruz hala...

Hiç yorum yok: