9 Nisan 2010 Cuma

aşk kırıntıları...


Sevgilisini bi kızla basan kız…

Birdenbire köşeden fırladı hızla bana doğru yürüyor, suratını bir darağacında asmış ağlamaklı, her bir mimiğinden başka bir acı fışkırıyor… karşısına geçip “sevdiğini bir kızla gördün dimi” dedim. Suratına birde şaşkınlık maskesini ekleyip “ne oluyor yaaa şaka gibi” dedi… kolundan tutup çekiştirmeye başladım “gel benimle” dedim… biraz itiraz etti ama sevdiği çocuğun olduğu yere kadar gittik. Çocuk bizi görünce “bu mu?” dedim “bu” deyince dudağından öptüm, öyle uzun uzun değil kuş gagalaması kadar kısa da değil. Çocuk bize şaşkınlık içinde kaybolarak bakarken, kıza “şimdi daha iyi hissediyorsun değil mi? Dedim... onaylarcasına kafasını sallarken dudaklarını ağzının içine doğru kıvırıp dudaklarında kalan tadı hisseder gibi iç geçirdi… olay yerinden uzaklaşırken ben, kız arkamdan seslendi:

-teşekkür ederim şimdi gerçekten kendimi iyi hissediyorum
-biliyorum (biliyorum… sizin aslında bu aldatılma olayında asıl zorunuza gidenin erkeği paylaşamamak olmadığını... sadece başka bir kadına tercih edilmektir sizin asıl dert edindiğiniz şey… biliyorum)
-nereye gidiyorsun
-seninle karşılaşmadan önceki hayatıma geri dönüyorum
-şey…tekrar görüşebilirmiyiz acaba…telefonumu versem ben…
-ben senin telefonunu almak için yapmadım bunu… sadece o suratındaki ifade sana hiç yakışmamıştı değiştirdim o kadar…
-ama…
-sus bişey söyleme eğer şimdi birbirimize telefonlarımızı verip bir birlikteliğe başlarsak sen hep şüpheleneceksin bunu yaparken samimi olup olmadığım konusunda ve bende hep kendime soracağım acaba yüreğindeki yaradan mı sızdım içeri diye…eğer kader diye bişey varsa ve biz aynı sayfada aynı satırda yazılmışsak birbirimize bir gün bir yerde yeniden karşılaşırız, o zaman sen benim samimiyetimden ben senin yaralarından şüphe etmeden başlayabiliriz yeni bir yürüyüşe…
-adını söyle bari
-adımdan tarayıp fotoğrafımdan tanıyıp facebookta bulacaksın beni bu kader değil
-bütün facebook u tarayıp fotoğrafından bulurum
-o zaman kader olur bak, o kadar kişi arasından beni sadece hatırladığın yüzümden bulursan eğer kaderi kendin yazmış olursun
(ben uzaklaşırken arkamdan bağırdı)
-adım yasemiiiiiiiin
(soyadını duymamak için kulaklarımı kapattım… bir süre yürüdükten sonra takip edildiğimi fark ettim taksi durağında tek taksi vardı hemen atladım beni yakalaması imkansızdı artık... yanından geçerken camı açtım ve şöyle dedim)
-Gerçekten istiyorsak yine karşılaşacağız merak etme…
(sonra ne mi oldu bir daha hiç karşılaşmadık…hayat filmlerdeki gibi olmuyor her zaman)

Hiç yorum yok: