Belki solcu olurdum…

Benim karatahtada hep kullandığım bi söylemim var: biz bağımsız bir ülke değiliz bizim ikinci bir kurtuluş savaşı yapmamız lazım, ama bu sefer bi Atatürkümüz yok…

Geçenlerde nazım hikmetin bir videosunu gördüm 50 li yıllarda kaydedilmiş sanırım, nazımda aynı bu söylemi yapıyor… biz bağımsız bi ülke değiliz ikinci bir kurtuluş savaşı yapmamız gerek… diyor

Sonra sol görüşlü insanların bu sloganı 70 lerde çok kullandıklarını duydum…
Demek ki o yıllarda yaşasam ben solcu olabilirmişim… bugünkü dünya görüşümde hiçbir tarafa aidiyet hissetmiyorum… her görüşün iyi ve kötü yanları olduğunu düşünüyorum ve hepsinden arı gibi kendimce iyi olan yanlarını alıp harmanlıyorum…

Ancak dediğim gibi ben solcu olurdum eğer samimi olsalardı…
3 yaşımda beni bir solcu kendine siper edip kendi hayatını kurtarırken ne kadar samimiydiler…?
Adım Alparslan diye insan hakları derneğine almadıklarında beni ne kadar samimiydiler…?
Üniversitede “merhaba ben Alparslan” diye kendimi tanıttığımda elimi sıkmayıp kusma sesleri çıkararak bu ne biçim isim diye kaçan kız ne kadar samimiydi…?
Beni geçelim, mecliste Merve kavakçının önüne elele tutuşup set yaparken, burası devlete meydan okunacak yer değil diye haykırarak kürüyse çıkmasını engellerken , özgürlükleri savunan bi ekolün devamı olarak ne kadar samimiydiler…? Pkk lıların hapisten çıkarılıp meclise girmelerine ses çıkarmazken ne kadar…?
Üniversite kapısından başı kapalıları geri çevirip, yüreği beyni insanlığa barışa kaplıları alırken ne kadar samimiydiler…?
Necip fazıl için, “şiirine siyaset bulaştırdıktan sonra bitti” deyip “ tv ekranında necip fazıla siyasi şerefsiz” deyip aynı şeyi yapan nazım hikmeti göklere çıkarırken ne kadar samimiydiler…?
Okul döneminde sol söylemler edip hayatlarını bu işe adayıp, okul bitipde hayata atıldıklarında paranın sermayenin kölesi olduklarında ne kadar samimiydiler…?

sosyalizm paranın eşit paylaşımı üzerine kurulmuş bir ideoloji, kapitalizmde paranın paylaşımı eşitlik değil adalet ilkesi gereği kim daha çok çalışır yada çalarsa onun o kadar çok parası olur mantığı üzerine kurulmuş... bence bi farkı yok sonuçta ideolojin herne olursa olsun amaç parayı paylaşmaksa ben yokum, sevgiyi hemen herşeyi sevmeyi eşit paylaşmak üzerine bir ideoloji varsa adı ne olursa olsun ben ordayım...

sosyalistler paradan sıyrılıp gerçekten insana değer verdiklerinde ve devrimi sevmek üzerine oturtsalardı yani Samimi olsalardı devrimi yaparlardı
Bence samimiyetsizlikten sınıfta kaldılar…